Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

zondag 23 juni 2013

vanuit het keukenraam

Vanuit het keukenraam....
Zie ik nu Poespoes, eerder deze week een hert en vanmorgen een haas.
En dat gewoon vanuit je keukenraam. Rijkdom!
Ik had het me zo voor genomen: vijf hoofdstukken ingeleverd voor de vakantie. Dat gaat niet meer lukken. Meenemen dan?
Inmiddels is de sla al wat groter, en aten we al sla, andijvie en aardbeien uit eigen (mini)moestuin. Toch een beetje zomer.
Verliezen we tijdelijk een zitplekje. Vinden dat overigens prima!
Bevalt vegetarisch eten me op het ogenblik zo goed, dat ik het vlees maar helemaal oversla. Ik ben geen vegetariƫr, maar vlees staat me op het ogenblik gewoon even tegen.
Ik vind het verrassend lekker ( vind allerlei geweldige recepten). De rest van het gezin eet wat lekkere dingen met me mee , met als extraatje een ( klein) stukje vlees. Iedereen gelukkig.
   Mooie gelegenheid om vaker te koken uit Veg.
En dat lust iedereen hier!

Voor ieder wat wils.
Het is jammer dat het nodig is , maar wel gezellig, die open haard aan.
Nodigt ook uit tot wat langer aan tafel zitten, of wat vaker gebeurd: de stoelen bij de open haard en samen zitten voor wat gezellig geklets of een goed gesprek. Nodig soms, jongelui worden niet vanzelf groot.
Ze doen soms dingen ( of laten ze na) waar we het helemaal niet mee eens zijn. Kleine kinderen heb je dicht bij je, grote moeten op hun eigen benen gaan staan. Dat gaat niet altijd zonder vallen. Dus we praten ,hopen en bidden. Komt allemaal wel goed zegt men.
Vroegen zeiden mensen het wel tegen ons, kleine kinderen ,kleine zorgen,grote kinderen...,als je zelf nog volop in de kleine kinderen zit kun je het je niet voor stellen. Maar toch...
Is het dan een vlucht?
Of zelfbescherming, als je geniet van een simpel boekje en je breiwerkje.
Van gewoon een maaltijd klaar maken, en samen eten.
Van ( door manlief gebakken) rabarberflappen. Uiteraard met rabarber uit eigen tuin.

Van werken in een leuk gezinnetje.
Waar ik een mooie tekening, een tijdschrift, een boek, een klein doosje bonbons en een zakje pepermuntjes mee naar huis mocht nemen ( en een nieuwe 10 op mijn rapport).
Juist als het even moeilijk is, is het zo fijn om de gewone dingen te doen.

Geniet van de gewone dingen!
           lieve groetjes, Franca.

8 opmerkingen:

  1. Wat heb je toch een heerlijk uitzicht.
    En tja kinderen, hier is ze nog klein maar o als ze groot zal zijn.
    Als ze op haar moeder gaat lijken kan ik mijn borst nat maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig uitzicht!
    Hier 5 pubers/jong volwassenen... Altijd is er wel eentje waar je zorgen over hebt:(

    http://inenomdekas.wordpress.com/2013/06/24/moestuin-maandag-7

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gezellig zo he! En wat een heerlijk uitzicht!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Misschien is het een vlucht, maar dat mag toch? Af en toe is het nodig. Het beste advies dat ik ooit kreeg over grote kinderen en hun problemen was: "Laat ze hun eigen fouten maken. Die levenservaring moet je ze gunnen."
    Heel wijs, maar zo moeilijk ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jetje het huis!!! wat vond ik dat een mooi boek, zolang geleden gezien, waarschijnlijk kwijtgeraakt in het ouderlijk huis.. na 60 jaar weer gezien in deze blog,Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijk logje weer. Jij ziet de rijkdom waar je in leeft. Jammer dat dat voor veel mensen nog lastig is. Het is vaak dichterbij dan dat je denkt. Fijne avond verder!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier 2 kleine kindjes, maar de oudste lijkt op zijn vader dus ik kan mijn borst nat maken voor later.
    Wat dek jij altijd gezellig de tafel, heerlijk.

    Bedankt weer voor dit fijne blogje

    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het bankje is inderdaad flink overwoekerd. Maar wel romantisch. Het doet me aan Doornroosjes kasteel denken.

    BeantwoordenVerwijderen