Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

woensdag 23 januari 2013

lekker eten maar vooral dankbaar


Laten we beginnen met iets lekkers.
Het appeltaartje van Jamie. Uit het laatste Jamie tijdschrift, dit keer een budget  nummer met fijne recepten.

Zo maakte ik ook deze ongelooflijk lekkere: Pasta met spinazie, bacon & pompoen, uit hetzelfde blad. En ( helaas zonder foto: de pittige linzen-limoensoep ( die misschien voor sommige van ons wel erg pittig was).
Vond ik bij de Turkse winkel lekkere wilde spinazie en meiknolletjes ( wat een mooi assortiment, hier ga ik vaker komen) en in de Jumbo waar ik normaal gesproken eigenlijk nooit kom, hele fijne kruiden die niet overal te koop zijn. Waarvan de potjes al een lust voor het oog vormen. Bij Jumbo nam ik ook het (budget) winkelblad mee, waarin veel stond over knolgerechten.
De aardige Turkse winkelier gaf er zelfs het recept bij! En lekker! Het eitje deed ik er zelf bij, zo was het een fijne lunch i.p.v. gewoon groente.
Provinciaalse gehaktschotel met mosterdpuree.
Misschien niet supergezond, wel stevige kost voor mannen die respectievelijk 22 en 24 kilometer ( enkele reis) fietsen door dit winterweer.
 Planning van het weekmenu.
Weet je wat het moeilijkste is?
Een keuze maken. Ik zie dikwijls zoveel lekkere recepten dat ik wel drie weken kan koken, om vervolgens de volgende week hetzelfde te hebben.
Waar ik slecht in ben is het noteren. Hoe slim zou het zijn om een kookschriftje aan te leggen met de recepten die echt heel erg lekker blijken te zijn. Soms vragen de kinderen, wil je .... nog eens maken. Dan kan ik zomaar een paar uur moeten zoeken voor ik het recept terugvind. Gelukkig kan ik het de laatste tijd soms via een foto of mijn blogje terugvinden.
Tot slot de sinaasappelpudding die manlief maakte.
Hij maaakte overigens ook een wokschotel van allerlei knolgerechten en natuurlijk zijn beroemde rijstepap op Vrijdag.
Of we nog iets meer deden als koken en eten?
Jongste vierde zijn 18e verjaardag. In huis met familie en bekenden. In de veranda met ( een grote groep) vrienden.
Dochterlief nam ( tijdelijk) afscheid van stage en van vriendinnetje die in Amerika naar school gaat en hier was voor de feestdagen.
Verder schuifelde we naar werk, stage en school. Wandelen in de omgeving was daarentegen een feestje.
Had ik een superfijn gezin en de schrik van mijn leven.
Tijdens het invullen van nog wat gegevens op mijn laatste werkdag stopte de baby (die heerlijk in zijn moeders armen lag) met ademen.
Schrik, echt wel paniek, maar gelukkig ook goed handelen. Het duurde even maar uiteindelijk ademde hij zelf weer door en kleurde bij. Inmiddels ligt het baby'tje nog in het ziekenhuis maar maakt het uitstekend!
Moeder probeert het vertrouwen terug te krijgen en ik zie de film nog regelmatig voorbijkomen.

Wat overblijft : dankbaarheid! Tonnen dankbaarheid!
Dat de kraamvrouw zo snel het alarmnummer belde, zo goed naar me luisterde en intussen naar de telefoniste van de alarmdienst. Dat de ambulancemedewerkers zo super waren ( man ik stond te bibberen toen ze met zijn allen in huis stonden, nu kon ik het aan deze helden over laten).

Thuisgekomen heb ik het hele verhaal wel tien keer aan manlief verteld. Tot in elk detail. Om daarna te proberen te ontspannen. Opgedraaid als een  (zeer gespannen) veer was ik.
Twee kaarsjes heb ik aangestoken. Dankbaar. Maar kun je dan niet zijn.

En die arme manlief? Die had zelf net een uitslag gehad van een medisch onderzoek. Het is redelijk gunstig uitgevallen, maar toch niet niks. En ik maar ratelen over mijn verhaal. Nu is de rust terug. Veel om dankbaar te zijn. Ook besef : jongens het kan zomaar over zijn.
Geniet van elkaar!

              groetjes, Franca.


14 opmerkingen:

  1. Wat een schrik voor die moeder én voor jou! En wat een geluk dat het weer goed gaat met de baby.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kippenvel loopt over mijn lijf...ooit maakte we bijna het zelfde mee met onze oudste, maar gelukkig liep het bij ons ook goed af.
    Veel beterschap voor manlief, want je kunt je er goed beroerd van voelen.

    Lieve groetjes jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Franca,
    je noemt in je bericht de beroemde rijstepap van je man: heb je daar een recept van? en hoe voorkom je het overkoken??
    dankjewel vast, groetjes, Daniëlle

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pffffffff, kan begrijpen dat je dan schrikt.
    Het zal je toch maar overkomen dat ze onder je handen wegglippen.
    Zeker alle reden om dankbaar te zijn.
    Al je baksel/kooksels zien er heerlijk uit.
    Ook hier worden regelmatig nieuwe recepten uitgeprobeerd.
    En de lekkerste gaan in een map.
    Keurig op volgorde.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Franco,
    Wat een verhaal en wat een ervaring. Ja, daar word je even stil van. Het kan inderdaad zo maar ineens afgelopen zijn. Goed dat je je verhaal bij je DH kwijt kon en nu komt de tijd dat je aan zijn uitslag/verhaal kunt werken. Sterkte met alles. Groetjes Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Brr....ik bibber al alleen van het
    te lezen....
    Wat fijn dat alles goed afliep...
    Sterkte met je man!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh, wat een schrik. Zit hier met kippevel te lezen, terwijl ik mijn dochter hoor pruttelen door de babyfoon. Zo relatief is het leven. Fijn dat het met de baby de goede kant weer op gaat, maar de moeder zal nog wel moeilijke tijden krijgen.

    Nog gefeliciteerd met de 18e verjaardag van je jongste kind.
    Sterkte met je man en wat fijn dat je je verhaal goed aan hem kwijt kon terwijl hij zijn ei ook kwijt moest.

    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve allemaal, bedankt voor de lieve reacties. Inmiddels is het kindje na drie dagen onderzoek uit het ziekenhuis ontslagen. Het gaat prima met hem. Met moeder wisselend. Ze moet echt het vertrouwen weer terug krijgen. We hebben samen thee gedronken en het gebeuren nog eens samen besproken. Zo had ik niet in de gaten dat er ( behalve 2 ambulances en 4 ambulanceverpleegkundige) maar liefst vier politieagenten in huis waren. Dit was schijnbaar voor het geval de heli gebruikt moest worden. Die stond al stand by.Man wat hebben wij enorm veel geluk gehad!
    Met manlief gaat het goed. Ik zou wel heel blij zijn met tips om de bloeddruk te verlagen.
    lieve groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oeps, de ambulances stonden natuurlijk buiten.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bloeddruk verlagen door: stress verminderen (met of zonder pillen, door bv. ontspannen buiten wandelen fietsen)af te vallen, knoflook pillen, geen koffie enz. kunt het op internet allemaal vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik slik zelf metoprolol voor mijn bloeddruk, maar dat is een betablokker en dat heb ik van de cardioloog.
    Geen of weinig zout gebruiken en zorgen dat je geen overgewicht hebt.
    En natuurlijk stress vermijden.
    Beterschap

    Groetjes jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heb jullie het drinken van hibiscusthee overwogen?

    http://de-gulle-aarde.blogspot.nl/2011/11/hibiscus-en-hoge-bloeddruk.html

    groet Hanneke

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hallo, ik lees al maanden je weblog met heel veel plezier. Je laat ons meekijken in je gezins leven van alledag Dank daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dat is echt schrikken, Franca. Maar wat heb je gedaan op dat moment? Ik zou toch niet goed weten wat je dan kan doen.

    Veel groeten van een andere Franca

    BeantwoordenVerwijderen