geluk en dankbaarheid

Heel even...stond hier de foto van mijn ouders. Gemaakt op onze trouwdag, nog thuis. Netjes aangekleed en stralend van geluk. Hun dochter ging trouwen. Met een jongen zoals iedere ouder zich die maar kan wensen voor hun dochter. Omdat ik niet voor duidelijk herkenbare foto's ga doe ik het toch maar niet. Maar zie je het plaatje in je hoofd?
Vandaag zocht ik wat foto's op. In ons niet officiële trouwalbum ( met foto's door familie gemaakt). En dat is gewoon het allermooiste. Niet de statige plaatjes, maar de leuke kiekjes, op mooie momenten. Achterin staan de foto's van onze huwelijksreis. En die zocht ik. Bijna Valentijnsdag. Ik ga er iets leuks mee doen. Waarom? Omdat de man waar ik ruim 22 jaar geleden mee trouwde, alle hoop van mijn ouders nog dagelijks waarmaakt!
In het album zat een setje kleine foto's. Dat bleken de foto's te zijn die gemaakt zijn op de zilveren bruiloft van mijn schoonouders!
En dan zie ik me bezig aan de afwas ( ik deed de hele catering alleen) in het oude keukentje van mijn schoonouders. Zoals ik nu nog dagelijks doe in dezelfde ( nou ja) keuken. Dit jaar hopen mijn schoonouders hun 50 jarige bruiloft te vieren. In ons huis en tuin. Waar ik dan zeer waarschijnlijk weer de catering doe ( maar nu zeker niet alleen). We hopen er een mooie dag van te maken.
Zie je mijn nieuwe tafelkleedje? Gisteren gekocht. Eigenlijk is het een theedoek. Maar de kleuren zijn helemaal mijn kleuren. De cadeautjes zijn twee boekjes voor mijn petekindjes. Gekocht bij die zo geweldige boekhandel in Oisterwijk. Hele goedkope boekjes. En zonder enig commentaar weren ze ingepakt als grote schatten. Wat een winkel! Als je ooit in de buurt bent, moet je er gewoon naar toe! Ik zou willen dat ik foto's van het interieur had. Van de zorg en liefde waarmee die winkel ingericht is. Helemaal geweldig!
De tas. Al jaren kijk ik uit naar een nieuwe tas. Een die tegen een stootje kan. Die stoer is. Waar heel veel in kan. Die ik dagelijks mee kan sjouwen . Staat hij gewoon bij de afgeprijsde spullen bij de Hema. Ik ben er blij mee!
Als ik dan toch op pad ben kan ik het niet laten even een kringloopwinkel in de gaan. Vind ik toch nog twee leuke boekjes voor de jongens. Die hebben een goeie dag vandaag. Zo dadelijk gaan we er op de koffie. Geluk. Lieve mensen om me heen, geld om af en toe wat leuks te kopen. Tijd die me gegeven word. Ik zou het soms zo graag nog even aan mijn ouders laten zien. Zoveel aan hen te danken. En al schrijf ik het hier meestal alleen in de vorm van een kaarsje wat ik aansteek. Zoveel te danken aan onze lieve Heer. Ik ga nog maar eens een kaarsje aansteken!

groetjes, Franca.