Het Keukenraam

Het Keukenraam
Het Keukenraam

maandag 15 april 2013

van lente, zon, zomerkleding en goed eten

Eindelijk...
Hebben we bloemen in de tuin.
Is mijn energieniveau weer een beetje op peil.
Of dat is door het zonnetje wat zich eindelijk weer eens laat zien, of door de fruitontbijtjes van deze week, dat weet ik niet.

Besef ik hoe dankbaar ik mag zijn dat we dochterlief zo opgevoed hebben ( met een flinke portie geluk erbij) dat ze gezond leeft. Dat ze de kilootjes die ze eerst ( iets) te zwaar was, te lijf is gegaan met hardlopen en gezond eten. Dat ze nog steeds lekker kan genieten van een stuk koek of chocola.
Deze week zag ik hoe het ook anders had kunnen gaan.
Ik werkte in een gezin waar de kraamvrouw anorexia heeft.
Hoe dat kleine dunne lijfje een zwangerschap volledig uit heeft kunnen dragen is me nog steeds een raadsel.
En behalve de zorgen of ze wel zelf voor haar kleine humpie zal kunnen zorgen, zag ik ook de wanhoop van haar moeder.
Die zo graag voor haar wilde koken en haar probeerde te verleiden door lekkere dingen te halen.
Veel meer als twee keer sabbelen op sinaasappelpartjes ( op een bepaalde manier gesneden, wat zijn er veel rituelen bij zoiets), of een ministukje boterham ging er niet in. En wat ze at was volledig nul procent vet en light, light ,light. Het verhaal van de verloskundige over goede vetten, en Griekse yoghurt, had dan ook niet veel zin.
Weer een kraamvrouw waar ik nog regelmatig aan zal denken. Ik hoop dat ze het te boven komt, maar tot nu toe vrees ik met grote vreze.

Gelukkig ook mooie kraamverhalen.
Een berichtje met foto's wat ik toegestuurd kreeg van  de kraamvrouw wiens babietje zomaar stopte met ademen, en me destijds de schrik van mijn leven gaf. Moeder en baby ( en de rest van het gezinnetje) maken het prima! De foto liet een stralend en blozend ventje ziet. Dat is geluk!

Net als het geboortekaartje wat in de bus viel. Een zusje voor een jongetje waar ik een paar jaar geleden mocht kramen, en na afloop de allermooiste bedankbrief uit mijn kraam-carrière kreeg. Opnieuw groot geluk! Dat ik aangevraagd was, maar dat iemand anders erheen mocht ( ik ben niet gebeld door het kraamcentrum, omdat ik in mijn vrije dagen zat), vond ik geen probleem. Omdat de mensen zelf zo super zijn, hebben ze het vast nu ook fijn gehad.

Net voor dit kraambed, ging ik nog snel even naar de kringloopwinkel.
Waar ik voor dochterlief deze hangers scoorde.
Al zo vaak aan gedacht om zoiets eens te maken, kom ik dit vijftal tegen voor 1 euro. Ze is er blij mee!
Voor mezelf wat zomergoed ( meteen aanleiding om mijn kledingkast nog eens op te ruimen, nu grondiger), in de hoop dat er ooit weer mooi weer zou komen.
En eigenwijs als ik bent, gelijk het zonnetje in. Het was nog veel te koud, dus trui erover en in de deuropening van de veranda, maar ik zat in de zon met mijn zomerjurkje aan!
Hier is het zonnetje inmiddels weg. Maar toen ik thuis kwam uit mijn werk ( broodtrommeltje staat nog op tafel) zaten manlief en dochterlief lekker buiten. Dus uniform uit en nog even van de zon genieten.
Manlief probeert wat van de tuin te maken. Wat een energie. Zes dagen werken ( soms tot 22.00 uur omdat er een project af moet) en dan de zevende dag nog in de tuin gaan werken. Wat een man!

En verder:
Heb ik nu voorjaarsvakantie en duizend plannen!
Hoeveel ik er werkelijkheid kan maken zullen we wel zien.
Voorlopig weer regelmatig een blogje dus.

Lees ik het boek : Waarom je beter weet wat je eet van dr. Annik Mollen.
Tenminste dat probeer ik, doordat dochter haar beker koffie omgestoten heeft is niet alles nog even goed te lezen.
Wat eten betreft heb ik inmiddels begrepen dat volgens een bepaalde richtlijn eten niks voor mij is. Veel te strikt.
Gezond, vers en zo puur mogelijk en proberen goed te combineren lijkt het meer te zijn voor mij.
Dr. Annik geeft daarbij goed tips voor specifieke voedingsmiddels bij specifieke gezondheidsproblemen .

Zowiezo staat strikt in combinatie met eten me na deze week zwaar tegen.

Is dochterlief weer thuis van een weekje Parijs met school, en jongste zoon van een weekendje Ardennen. Hebben beide het prima naar hun zin gehad.

Hoop ik over een week of drie/vier mijn vijftigste verjaardag te mogen vieren!
Ga ik ook collega's uitnodigen . Is het plan een lange wandeling door de omgeving en daarna koffie drinken in de veranda.
Dus er staat me nog wat te doen!

Aan de slag. Ik hou jullie op de hoogte!
                groetjes, Franca.

6 opmerkingen:

  1. Wij hebben 2 kindjes mogen krijgen en beiden keren zeiden de kraamdames tegen ons dat we zo'n lekker gewoon gezin waren... Heb ik nooit zo begrepen, maar nu ik de laatste tijd jouw blogjes lees, snap ik waarom ze dat zeiden! Meid, wat een narigheid kom je in veel gezinnen tegen.
    Dank dat je dat opschreef, op die manier besef ik weer hoe een groot geluk wij hier samen hebben!
    Gr Sannepan

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat moeilijk als je erbij staat en ernaar kijkt en niet meer kunt doen.

    Verder weer een fijn blogje, fijn dat het mooier weer is nu!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn he, die bloemen. Ik geniet er ook zo van.
    En wat verschrikkelijk, zo'n moedertje met anorexia. Gelukkig pakt je dochter het wel op de juiste manier aan. Ik kan me voorstellen dat eetregels je nu tegenstaan. Gezond eten is goed, maar ervan genieten is ook belangrijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oudste dochter hier heeft een vriendin die aan anorexia lijdt. Gelukkig waren ze er op tijd bij, en is het meisje nu alweer op het (welliswaar minimum) acceptabele gewicht. Ze eet vaak samen met onze dochter, ze wonen vlak bij elkaar op kamers. En als ze samen eten is het meteen gezellig, en heeft ze toezicht op dat ze haar bord leeg eet. Knap van haar hè?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijk vrij, geniet ervan en laat ons zo nu en dan mee genieten!

    met hartelijke groet, Roos

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Trudy:Super knap! Ik begrijp inmiddels iets beter hoe verschrikkelijk moeilijk het voor zo'n meisje is om wat te eten.
    @Roos: dank je wel, ik laat af en toe wat horen/zien.
    @Geertrude: we hadden het nodig hoor, de zon en wat bloeiend(s) zien. Ik geniet me suf!
    @Jolanda: Heerlijk, zal ook fijn zijn op de boerderij!
    @Sannepan: gek he, het lijkt wel of er steeds meer gezinnen zijn waar iets gaande is. Soms is het zo fijn om weer eens bij een gewoon gezin te zijn. Ik begrijp "jouw" kraamverzorgsters dus helemaal!
    En voor jou een groot compliment: zo'n gewoon gezin is heerlijk om in op te groeien!

    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen